بیست و هفت

من، رندِ گداپیشه و او پادشهِ حُسن
با هم چو منی کِی شود از عار مصاحب؟

یک‌باره چرا قطع نظر می‌کنی از ما
بودیم نه آخر به تو یک‌بار مصاحب؟